بررسی آلودگی های باکتریایی استخرهای شنای اراک

با توجه به اهمیت شنا کردن در سلامت جسم و روان و جنبه¬ی آب درمانی بیماری ها، رعایت بهداشت و استانداردها در استخرهای شنا حائز اهمیت است. استخرهای شنا بعنوان یکی از مراکز تفریحی و از لحاظ ارتباط مستقیم گروه های مختلف انسانی بعنوان یک منبع بالقوه انتشار آلودگی شناخته می شوند که در صورت عدم توجه به مسائل بهداشتی میتواند منبع انتقال و شیوع بیماری های باکتریایی و قارچی محسوب گردد. در این راستا شناخت انواع آلودگی ها در آب های استخر می تواند در یافتن راهکار های عملی برای بهبود سطح بهداشت و کاهش آلودگی آب و متعاقب آن جلوگیری از عوارض ناشی از آن جلوگیری کند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان آلودگی¬های باکتریایی در استخرهای سرپوشیده شهر اراک، می باشد. روش کار : مطالعه حاضر به روش مقطعی بر روی 6 استخر سرپوشیده فعال شهر اراک از اردیبهشت ماه 1392 لغایت اردیبهشت ماه 1393 در مدت زمان 4 فصل انجام گرفت. با مراجعه به استخر ها، نمونه ها در 2 نوبت (روز 45 و انتهای هر فصل) در ساعت 10 صبح برای تمامی استخر ها گرفته شد. جهت نمونه گیری از آب استخرها در هر نوبت، یک نمونه از قسمت عمیق و یک نمونه از قسمت کم عمق و جهت نمونه برداری از تسهیلات جانبی هر استخر شامل پاشویه، دوش، حمام سونا و جکوزی از موکت های استریل در اندازه های 4 در 10 سانتی متر استفاده و بدین منظور از دیوار و کف محل های مربوطه 8 بار نمونه برداری انجام شد. نمونه ها در مدت زمان کمتر از 2 ساعت پس از جمع آوری به آزمایشگاه قارچ شناسی، میکروب شناسی و انگل شناسی دانشکده پزشکی منتقل شدند. همزمان با جمع آوری نمونه ها، دما، ph، حرارت و میزان کلر آب استخر ها نیز مورد سنجش قرار گرفتند. در نهایت اطلاعات بدست آمده در نرم افزار آماری spss 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : میانگین ph آب استخرهای اراک7/36، کلر باقی مانده 1/8میلی گرم در لیتر، دما 29/5 درجه سانتی گراد و کدورت ntu0/49 بوده که به جز دما ، بقیه پارامتر ها در دامنه استاندارد قرار داشتند. در بین 6 استخر تحت بررسی استخر b با ph 7/5 بیشترین میزان و استخر a با 7/2 کمترین میزان را داشته است. همچنین استخر c با میزان 2/5میلیگرم در لیتر دارای بیشترین میزان کلر بوده است. استخر a ,b و f با دمای 29/8بیشترین دما را در بین استخرها داشتند. توزیع فراوانی نوع باکتری در 4 فصل سال در 6 استخر مورد مطالعه نشان داد که، بیشترین فراوانی در نوع کورینه باکتریوم در سه فصل بهار، تابستان و پاییز بود و بعد از آن باکتری استاف اپیدرمایدیس به ترتیب در فصل بهار و تابستان و پاییز بیشترین شیوع را داشته است. توزیع فراوانی درصد آلودگی استخرها بر اساس نوع باکتری، کورینه باکتریوم با 32/73 درصد شایع ترین نوع باکتری در استخرهای مورد بررسی بود و به ترتیب استخر b با 23/7 درصد بیشترین آلودگی و استخر a با 7/9درصد کمترین آلودگی را داشت.